Det har vore litt stillstand om husbygging no, men det skuldast både at vi er slitne og har lite tid til blogging og det at vi har ein veg opp til huset som ikkje alltid er køyrbar. Eg har også hatt eit enormt sinne inni meg denne helga på grunn av dårlig behandling og feile bestillingar frå Florvåg Bruk, vår husleverandør. Dette kjem eg tilbake til.
Eg tok nokre bileter på laurdag. Då var det lenge sidan eg hadde vore i huset. Badet nede er bortimot ferdig. Elektrikaren som skulle vere ferdig for lenge sidan har ikkje montert lampar enno. Eg er veldig nøgd med dette badet så langt.
Trappa er ein av grunnane til mitt innvendige sinne (og litt utanpå...). På trekantmøtet i sommar kor vi skulle avgjere valg av tak, lister, vindauge, dører osv ba vi om tett trapp. Og vi fekk beskjed om at det var standard. Torsdag for ei og ei halv veke sidan hadde trappemontørane vore der og til mi forskrekking hadde ikkje trappa tette trinn som dokke ser. Med blodet i kok ringte eg huskonsulenten som kunne konstantere at vi hadde ikkje kryssa av for tett trapp. At vi fekk beskjed om at det var standard hjalp ikkje, dei hadde sitt på det tørre og viste til signaturen vår. Det stemte det, men han som då var med på møtet hadde altså ikkje gjort jobben sin og kryssa av for det som vi hadde bedt om. Det kosta oss 11.000 kroner og ordne denne feilen, så det kom ikkje på tale. Det som også ikkje var nemnt på dette trekantmøtet, var at vi kunne få fleire valgmoglegheiter for trapp. Vi fekk kun spørsmål om vi ville ha lakka eller ikkje, runde eller firkanta spilar. At det kunne leverast kvit trapp til dømes, fekk vi ikkje vite. Så til våren må eg igang med maling.
Ovnen fekk vi montert på tysdag. Liten og fin, og vi er veldig nøgd. Glasplata under er derimot ikkje så veldig fin, men vi får heller oppgradere etterkvart som lommeboka tillet det.
Her er badet oppe akkurat no. Det går ufatteleg seint med desse rørleggarane og elektrikarane. Dei skulle vore ferdig for 1,5 veke sidan, men dei er på langt nær ferdig enno som dokke ser. Badekaret vart no fint då tross alt, og eg er nøgd med det som er utført til no.
Dette kjøkkenet har vore det største irritasjonsmomentet til no for Espen. Det har gått ufatteleg mykje timar til montering og remontering på grunn av feil på montering første gong. Og elektrikar og rørleggar har enno ikkje gjort seg ferdig her, og det vert derfor ikkje heilt ferdig nokon gong. Espen er lei av å vente og han har visst planar om å gjere seg ferdig på onsdag. Så då får heller elektrikar og rørleggar gå den tungvindte vegen for å få gjort jobben sin. Slik går det når dei ikkje får fingeren ut... Benkeplata er no montert og det vart veldig fint forresten. Eit råd til alle som tenker å montere IKEA-kjøkken sjølv; ikkje gjer det.
Vaskerommet. Irritasjonsmoment nr 2. Når vi teikna huset fekk vi aldri opplyst at vi skulle få ein trykktank inni huset. Det er den til høgre og er med på å leie vatn inni huset frå pumpehuset (privat borehol). Denne trykktanken må no stå der vi hadde tenkt å ha hyller. Enda verre er det at elektriker ikkje har lagt opp til straum frå trykktanken og inni sikringsskapet slik at vi må ha ei synleg leidning frå tanken, langs taklista og inni skapet. Det ser skikkelig amatør ut i eit nytt hus synest eg.
Det som likevel gjorde eg var ei tikkande bombe i helga, var det som skjedde når vi fekk levert siste materiallasta på torsdag som var:
1. Florvåg Bruk ville ikkje køyre lasta opp til huset fordi dei hadde ein ubrukeleg bil. Espen, Steffen, Robben og Jostein (naboar og familie) bar alle listene opp til huset. Dørene måtte fetter Geir Inge ta med traktor opp.
2. Florvåg Bruk hadde sagt at vi ikkje kunne få lasta under eigeninnsatsperioden fordi lasta måtte takast imot av snekkar og vi ville ikkje få plass til lasta fordi det var så mykje. Snekkaren var ikkje der og lasta var ikkje stor. Så no har vi fått umalte lister som må malast etter at dei er montert enno vi fekk vite på trekantmøte at vi kunne male dei i eigeninnsatsperioda. (Vi har ikkje valgt ferdigmalte lister fordi vi har fått beskjed om at dei er så dårleg mala at vi må male dei likevel).
3. Vi hadde bedd om kvite vindaugskarmar, men i lasta var dei ubehandla. Då var grensa mi nådd. Eg har hatt ein eksplosjonsarta klump i magen heile helga. Eg har lagt i senga mi om natta og vore rasande rett og slett. Det får no vere grenser! Idag tidleg ringte eg huskonsulenten og sa det slik som det var, og ho sa at vi hadde ikkje kryssa av for "kvit tilsetning". Tilsetning, kva er det?! Korleis skulle vi vite at tilsetning var vindaugskarmar? For meg høyres det meir ut som ein pakke med sement. Og kvifor var ikkje det kryssa av når Florvåg Bruk sjølv omtrent insisterte på at vi måtte ha malte karmar frå fabrikk fordi det vart ikkje fint om ein gjorde det sjølv? Eg var så sint når eg snakka med huskonsulenten at ho skjønte nok at grensa var nådd. Heldigvis rydda ho opp og fekk ut nye. Det skal seiast at vi er stort sett nøgd med denne huskonsulenten, det var den forrige som også deltok på trekantmøte som har øydelagt for oss, men eg anbefalar ikkje Florvåg Bruk til nokon. Då må ein såfall snakke med oss først...
Klumpen er vekk, snekkarane er tilbake og det er etter planen berre ei veke til huset er klart for kontroll. Eg trur ikkje noko før eg ser det. Det vert montert styrehus på biovac'en denne veka, så kan vi vel snart kunne gå på do. Det avhenger sjølvsagt om elektrikar og rørleggar gjer seg ferdig. Er det rart ein ikkje likar handverkarar???
Tenkte å vise dokke litt utsiktsbileter frå huset. Dei fleste romma innandørs er rotete og kaotisk, mens snøen har dekt kaoset ute. Over ser dokke utsikta vår frå stova, soverommet vårt og loftstova.
Det kjekke på soverommet vårt er sengegavlen vår. Eit lite vindauge kor vi ser Valstrand by night. Emil demonstrerer her korleis vi har det om kvelden.
Her er utsikta frå rommet til Malin. Den einaste sida vi ser naboar. Det er greit å verte minna på at vi er ein del av sivilisasjonen av og til. I det kvite huset bur oldefaren til Malin. Det raude huset er barndomsheimen til Espen.
Sitt du på do nede ser du dette. Vi har ikkje skaffa gardiner og det er derfor ein liten risiko for å verte sett dersom det kjem besøk. No når vegen er uframkomeleg med bil, er det ikkje så mange som tek turen opp. Iallefall ikkje før dei har sagt ifrå.
Badet oppe har også eit lite vindauge. 
Vi har fått oss nye spisestolar. Mamma har sjenka oss dei i innflytningsgåve. Bordet som vi kjøpte når vi budde trangt og lite har endeleg kome til sin rett. Ikkje alt er ferdig på kjøkkenet enno. Vi har ikkje flislagt over benken og benkeplata er ikkje olja. Gleder meg også til vi får gardiner, no er det ganske nakent her.
Badet oppe.
Eg og Espen monterte skuffene for to dagar sidan. Ting tek nokon gongar litt tid. Vi er litt lei no. Spegelen manglar, men det er fordi IKEA hadde ikkje spegelen i den størrelsen inne. Dusjveggane skal også monterast når vi kjenner for det.
Malin i kjent stilling. No er det to veker sidan ho brakk foten, men ho går ikkje på den enno. Ho er heilt frisk, men ho tørr rett og slett ikkje. Det er ganske slitsomt og frustrerande, så har nokon eit godt råd til kva vi skal gjere så kom med det!
Ein fot i fatle. Stakkars vesle foten. Heldigvis slapp ho gips. Sidan ho er så liten så gror det veldig fort, så om ei veke skal det vere bra. Ho får også gå på foten dersom ho vil det sjølv. 
