Emil er til å ete opp. Han er så skjønn at mor smeltar alldeles. Idag er han 7 månadar og mykje har skjedd sidan han vart fødd. Tida har ikkje stått stille, men eg synest det verkar lenge sidan 23.november.
Eit forsøk på å ta bilete av guten. Ikkje lett altså. No kjem han seg litt framover og strekk seg etter kamera før mor rekk å knipse.
Nokre blinkskot vart det no, som dette bilete kor den vesle tanna kjem til syne.
Er det rart ein smeltar?
5 kommentarer:
Nåååw!! Så herlig han er!! Virkelig skjønn gut du har, Torill! Vi må ta vare på denne tida, den går altfor fort! Vi får den aldri tilbake..
SÅ søt han er alså!!! De er så søte når de er i den alderen der (i hvertfall for oss som bare ser dem av og til :) Kos dere med sommer (om dere har det!)
Søtaste :o) Klem Lenemor.
Ikkje i det heile tatt, han e kjempeskjønn!
Nydelige bilder - han er skjønn! Og så fort som tida går!
Legg inn en kommentar