Det var ikkje mykje lyd i borna med det første, men etterkvart bevega dei seg litt og skreik ut eit ord her og der. Vår håpefulle derimot, var taus som ein østers.
Barnehagetanta forsøkte så godt ho kunne og få Malin i bevegelse eller i tale. Men neida, ho satt der heilt stille og sa ingenting.
For ein livleg unge, ho rikka seg ikkje! Det vart ikkje så mykje korsang denne gongen heller, ho vert nok litt satt ut av alle som ser på, men når ho kom heim sang ho reportoaret for full hals. Rart med det...
1 kommentar:
Ha ha ha, eg måtte le av denne :) Ikkje lett alltid heller da - sikkert mykje rart å sjå på!
Så fint det er blitt på bloggen her da; fin bakgrunn, herlige fargar!
Legg inn en kommentar