Trollet vårt

Malin er ei skikkeleg rufsejente. Ho vil verken klippe seg, børste seg, ha strikk eller klemme i håret. Håret hennar er tjukt og flokete, akkurat som eit lite troll.

Malin har akkurat vore ute i -11 grader og aka med det nye akebrettet sitt, god og raud i kinna.
Sjokolademunn...
Bustete, men veldig skjønn trollejente.

På julafta har vi det bra

Etter veker, dagar og timar med handling, rydding og pynting var julafta endeleg komen. Malin har gleda seg enormt til denne dagen, men har ikkje heilt visst kva som eigentleg skulle skje. Kanskje kjem nissen? Kanskje får ho ein pakke? Emil har ingen refleksjonar rundt dette sjølvsagt, medan mor og far i huset er mest opptatt av alt skal vere på plass og sjå fint ut til jula ringer inn.

Eg er oppvaksen med flotte julebrunsj på julafta og eg ønskjer å fortsette tradisjonen. Varm sjokolade, kabaret, laks, egg, julesylte, sild, godt brød osv.
Juletre anno 2010. Vi vernar om pynten så godt vi kan med tanke på Emil, men vi voksne er dei som øydelegger mest og har til no knust tre kuler/englar.
Litt julepynt for høgtida. Det er ikkje så mange stadar at eg får moglegheit til å pynte, men her når ikkje Emil opp så det får stå i fred. Osteklokka har eg kjøpt i Danmark og er frå Lisbeth Dahl. Alltid ei utfordring å vite kva ein skal fylle den med. Dei små, kvite englane har eg strikka sjølv, Marokko-kanna i sølv har eg arva og lysestakane har vi fått med svigers og er frå Kosta Boda. Duken som er hekla er kjøpt på loppemarknad for 50 kr (!!)
Emil er raskt bort med juletreet. Desse kulene og lysa er så spennande! Den sjuarma lysestaken i bakgrunnen har han reve ned så mange gonger no at ei lyspære gjekk og vi har ikkje lys i den lenger.
Lange fingrar...
Malin ser på Disneyjul. Godt oppslukt.
Espen er oppvaksen med å leite etter enden av eit garnnøste. Så no er det Malin sin tur og følge tråden til endes.
Kva er det nissen har lagt frå seg? Ein pakke! Oppi pakken låg det godteri, alltid populært.
Eit forsøk på å ta eit julebilete av våre håpefulle. Det var heller mislykka. Pakkane bak var alt for fristande.
Espen fekk akkurat det han ønska seg.
Emil og Malin fekk kvar sitt nattbord og Emil likte det veldig godt. Veldig fint til å klatre på.
Farmor til Emil og Malin er også på besøk saman med tante Kathrine og Sander.
Både Sander og Malin fekk seg arbeid i julepresang. Sander fekk seg sjøskip frå LEGO Atlantis og Malin fekk seg Elias-pusslespel.
Malin fekk seg prinsessepynt til jul og kasseapparat. Begge deler var veldig populært. Malin var oppe til halv tolv igår og vi la oss samstundes. I senga sa Malin "mamma, nissen kom ikkje". Eg forklarte at han hadde vore der med godteri og pakkar, men at han hadde ikkje tid til å stoppe. "Eg e redd nissen", sa Malin og sa samstundes "Eg fekk ikkje Sabeltann". "Ka Sabeltann ønska du dej då?" spurte eg, "Rosa Sabeltann". Så då veit dokke kva som står på ønskjelista til neste gong.

Kjøkkenhjelpa ladar opp til jul

Det er fire dagar til jul og eg er igang med innkjøp av julematen. Det er ikkje noko rimeleg affære, men det er veldig kjekt å ha ansvar for matlaginga når det er jul. Det er den tida i året tradisjonane er urokkelege og det ikkje er noko rom for eksperimentering. Når eg står på kjøkkenet har eg ofte nokre småhjelparar rundt meg. Av og til kan no hjelpa vere meir til bry enn glede, men samstundes prøvar eg å oppmuntre dei til å verte glad i å lage mat. Ingen lett balansegang.

Emil er glad i grytene. Dei bråkar og er fine å slå på og stable. Han er rask inni skapa for å finne noko han kan kaste ut og gå laus på.
Det er ikkje noko som ikkje går forbi munnen til propellen vår.
Han kosar seg når han kan vere i nærleiken av meg på kjøkkenet, og eg lar han styre på så lenge han ikkje knuser noko eller skadar seg. Det er betre at han ruskar i kjøkkenutstyret enn å henge i kjolekanten på meg. Sjølvsagt er det nokre dagar han berre vil opp i armane mine, men då sett eg han som regel i ein stol tett ved sida av meg.
Idag fekk eg gjort første del av julehandelen, men det er langt ifrå slutt. Menyen er i år som sikkert alle år framover: Pinnekjøt på julafta, svineribbe på 1.juledag og torsk på 2.juledag. Eg er ikkje oppvaksen med svineribbe, men Espen har alltid hatt det på 1.juledag. Det er vel slik når ein får eigen familie at ein blandar litt gammalt og nytt.
Dessertane er ikkje slaviske, men det vert riskrem på julafta og så tenkte eg iskrem og varme skogsbær på 1.juledag. Om nokon har eit godt forslag til 2.juledag, så tar eg det imot med takk.

Til opplysning kan eg fortelje at eg vaskar pannene Emil har hatt i munnen... Lykke til med julemathandelen alle saman.

Rydding-eit nødvendig onde

Sanninga sin time er komen. Det er tid for å brette ut det aller helligaste; rotet. Igår hadde vi julebord her heime og på onsdag byrja eg å rydde. Det er ein ting at vi har to små born som strør leikene om seg like fort som vi ryddar dei på plass, men det er to voksne i huset også som ikkje sett på plass ting etterkvart som det vert brukt. Til tider kan det sjå heilt forferdeleg ut her, og på onsdag var det ein slik dag. Det var 3 dagar til julebord og mor i huset måtte brette opp ermane og tak seg sjølv i nakken.

Hadde eg lagt ein duk over bordet og du skulle gjette kva som var under, så hadde du ikkje komt på noko som helst grunna sjokket over alt som fekk plass her. Det er så enkelt å bruke dette bordet til avlastning. Vi skyv sjølvsagt rotet til sides der vi skal ete slik at haugen vert større på motsatt side. Spylervæska er vel den tingen som gjer mest nytte for seg. Og den er veldig god å ha nettopp på kjøkkenbordet når ein er ute og køyrer og oppdagar at det er tomt for spylervæske når ein lastebil har passert deg på ein salta og snøvåt veg.
Dette vert den einaste gongen eg publiserer for heile verda rotet på kjøkkenet så ta deg god tid til å studere alle dei vakre detaljane.
Jammen er det godt at allting har ein ende. Eg kom i mål og no har vi det slik. Den kvite duken er kun for middagsgjestar, elles er det voksduk som tel. Det vert litt meir jul i stova for kvar dag som går. Eg er langt ifrå ferdig med pynting, men vi måtte ha litt julestemning igår når det var julebord.
Eg kjem tilbake med fleire julebileter etterkvart, men idag ville eg berre vise at eg kan faktisk rydde eg og. På biletet ser dokke mi største utfordring når det gjeld kampen mot rotet. Emil er ein livleg skrue som kastar rundt seg alt han får tak i. Alt av små ting som kan knusast eller som han kan putte i munnen må opp i høgda eller ryddast vekk. No er det berre 5 dagar igjen til jul og eg håpar at huset heldt seg slik som no fram til då.

Stemningsrapport

Denne helga vart ikkje heilt som planlagt. Både idag og igår har vi vore "isolert" her oppe på toppen grunna at vår berømte bakke har vore full i is. I byrjinga av veka har det snødd og ikkje vorte måka, deretter har det regna kraftig for tilslutt fryst til is utan at all snøen hadde forsvunne. Skrekkscenario de luxe! Det er ingen automatikk på at vedkommande som skal måke her kjem når det trengs, derfor er snøfresar det neste vi skal kjøpe oss.

Det er tredje søndag i advent, og her er det som skjer akkurat no heime på Dansebakken:

Eg har hatt glede av min vakre amaryllis denne veka. Den blømer litt for tidlig, men eg har ikkje imot å kjøpe ein til. Den minner meg om orientalske liljer, men desse duftar ikkje. Denne får stå i vindaugskarmen og sjå utover Valestrand, og eg trur den likar det den ser.
Pepperkakehuset eg designa og laga står enno umontert på kjøkkenbenken. Det er ei veke sidan eg ferdigpynta det, men eg gidd ikkje fullføre prosjektet. Espen har sagt at han skal gjere det, men det kan no hende at vi et det opp istaden for. Då har eg heller meir glede av desse hjarta som heng i eitt av våre to vindauger på kjøkkendelen. Med litt hjelp har Malin pynta dei med iver og lyst. Først hadde eg tenkt å ha melispynta hjarter med snirklar og vakre ornament, men eg slo til slutt eit slag for fargar og barnearbeid. Det livnar litt meir opp og det er kjekt for Malin å sjå.
Medan eg er igang med julepynten så kan eg vise dokke det andre julevindauget mitt, eller kjøkkenvindauge om du vil, der denne stjerna heng. Den er frå Kremmerhuset og glitrar så fint. Det ser ut som det er natt hjå meg, men det er midt på lyse dagen. Sola ut er så skarp at bileta vert litt mørke når dei vert tatt innanfrå og ut.
Min faste kjøkkenassistent er no frisk, endelig. Til opplysning hadde han ikkje raude hundar likevel, men den 5.barnesjukdom. Raude hundar har visst ikkje vore i Noreg på 8 år, men det er vel ikkje alltid så lett å diagnostisere for legen heller... Iallefall så har han etter to veker som sjuk vorte veldig mammadalt. I barnehagen har han vist eit stort behov for nærleik, og det kan vere slitsomt nok for dei som jobbar der, men heime heng han altså rundt meg. Det kjennes godt både i ryggen og eine arma, for han går ikkje enno og vil oppe og kose ganske så ofte.
Denne sjarmerande karen er altså litt krevande for mamma. Og ikkje nok med det, han vil ikkje sove om natta heller enda pappa har hatt "skrikekur" på han i tre netter no. Så no er vi trøytte...
"Hadde han berre sove til fem, hadde vi berre fått ei natt, hadde eg berre fått sove..." Nokon som kjenner seg igjen?
Han er litt rampete og denne karen. Han tullar og tøysar med oss, og gjer ting han veit han ikkje har lov til. Vi slit han ned frå sofaen utallige gongar iløpet av dagen, han riv opp alt papir han får tak i, bit og et på det han når, og kastar rundt seg alle leikene og alt som er i kjøkkenskuffer. Men likevel, han er så skjønn og god. Den bestaste Emil som mamma og pappa er så inderlig glad i. Hadde han berre sove til fem...
Litt stemning i vindauget ein søndagskveld. Min nydelig amaryllis og den fine julestjerna. Og tilfeldigvis eit bilete av spretterten vår.
Idag fann eg endelig denne "vakre" saken som Espen kjøpte på Europris for 49 kr. Sjuarma lysestake høyrer adventstida til, men kan ikkje seie denne varianten var noko eg hadde kjøpt. Heldigvis legg eg jåleriet til side for det er ikkje lenge om gongen den skal stå framme. Og så er det jo ganske vakkert slik den står no...

Ny veke, nye moglegheiter. Vi er som vanleg seint ute med julehandelen, men satsar på at vi er igang iløpet av dei næraste dagane. Fristen for å sende pakkar er 16.desember, så då er det vel berre til å byrje. Ha ei fin førjulsveke alle som tek av si tid til å besøke bloggen min.

Heimelaga sjokoladekonfekt

Ikveld har eg og Katrine kost oss med sjokolade i fleire variantar, nougat, mandlar, sukker, fløte, smør, cognac og så vidare. Vi smeltar, hakkar, rørar, grisar og et. Det var veldig koseleg og ikkje minst artig. Då vi skulle smake på resultatet var vi ganske så kvalme på det søte, men vi klarte å trykke i oss så mykje at vi kunne konkludere med at det var godt.

Vi har lært noko nytt idag; skolding av mandlar. Ein kjapp telefon til mamma måtte til, men det var veldig enkelt når det først var gjort. Skolda mandlar trengte vi når vi skulle lage mandelkaramell med kvit sjokolade. Karamellen fekk litt brent smak, men elles var den grei. Den var nok den vi likte minst av dei fire sortane vi laga.
Vi laga konjakktrøflar og espresso minttrøffel. Det var to ulike sjokoladekremar som først måtte kjølast ned for deretter formast til kuler. Veldig grisete kan ein trygt seie og ikkje så heilt enkelt heller. Det er mine hender dokke ser som er så tilgrisa :D
Og her er dei fire sortane vi produserte ikveld. Du får ikkje så mykje for pengane, for dette kostar, men så treng du ikkje så store mengder heller fordi det er ganske kvalmande og søtt. Oppe til venstre ser du mandelnougat, oppe til høgre ser du konjakktrøflar. Nede til venstre ligg det espresso minttrøffel på brettet og tilslutt er det mandelkaramell med kvit sjokolade du ser.

Sjølvsagt skal du få nokre av oppskriftene.

Mandelnougat

100 gr hakka mandlar

250 gr nougat (Odense f.eks)

150 gr kokesjokolade (vi brukte Dronningens)

Rist mandlane i ei tørr og varm panne. Smelt nougaten og sjokoladen over vannbad. Løft panna frå varmen, rør i mandlane medan sjokoladen framleis er smelta. Hell massa i ei bakepapirkledd paiform. Sett forma i kjøleskapet og skjær sjokoladen i bitar når den har vorte kald.

Konjakktrøflar

200 gr mørk sjokolade

1 dl kremfløte

2 ss smør

1,5 ss konjakk

Evt. 150 gr mørk sjokolade til glasur

Bryt 200 gr sjokolade i bitar og ha det i ein bolle. Kok opp fløte og smør. Hell den varme blandinga over sjokoladen til sjokoladen er smelta og kremen er glatt. Rør i konjakk. Sett i kjøleskap. Trill trøffelen til kuler når massen er stiv og kald. Oppbevarast kald. Dersom du ønskjer sjokoladeglasur smeltar du resten av sjokoladen i vannbad og dypper kulene i.

Dersom du ønskjer oppskrift på dei to andre sjokoladane, kan du legge igjen kommentar og så sender eg det til deg på mail. Kjenner eg er trøytt og vil finne senga. *God natt*

Endelig stjerne i vindauge

Vi har vore utan julestjerne i fleire år fordi eg ikkje har funne noko eg likar. I år når vi har fått nytt hus og skal feire jul her for første gong er det ekstra viktig at vi har julestjerne i vindauget. Eg har sett for meg ei stjerne lik den vi hadde for nokre år sidan, men som diverre berre fungerte eitt år.

På Kremmerhuset får du denne vakre stjerna til kr 149,-. Eg likar desse stjernene kjempegodt. Dei var veldig populære for seks-sju år sidan, men i mitt hovud har dei alltid vore ein favoritt. Den har små, søte lys og masse glasperler som dett av kvar gong nokon berører den.

Eg ønskjer å ha ei stjerne som kan vare i fleire år. Julepynt er forbunde med tradisjonar og er noko ein tek fram år etter år. Litt fornying er sjølvsagt lov, men julestjerna er sjølve symbolet på ventetida og derfor er det fint at vi tek fram den same kvart år. Eg er veldig nostalgisk av meg når det gjeld jul. Eg er oppteken av norske juletradisjonar og ei vakker jul med familien. Eg har aldri vore noko "julemenneske" med nissar og raudt overalt, men eg kjenner eg gleder meg meir til jul no når eg har born og eige hus.

Apropos raudt. Det er mange som tenkjer på Emil som har vore sjuk så lenge og han er betre no, men vi var til legen idag og han har diverre fått raude hundar. Han har utslett på heile kroppen, er slapp, et lite og vil berre vere i armane mine. Så eg er heime med han med håp om at han snart er frisk og rask igjen.