I motsetning til ungane som leikar når dei er forkjøla, har eg vore heilt satt ut. Ei forkjøling brukar vanlegvis å gå over etter 3-5 dagar, men den har pr idag vart i 10 dagar. Eg hadde berre vore på jobb i tre dagar til sammen før eg måtte sjukmelde meg. Så no synest eg litt synd på meg sjølv. Eg hostar, er hes, har hatt feber i ei veke og matlysta har ikkje vore tilstades. Huset er litt på halv åtte, men det får heller vere.
For å snakke om noko som er kjekt, så viser eg bilete av Emil som trillar Malin i kasse. Han har vorte stødig i beina og sterk nok til å halde balansen ei god stund. Malin synest det er kjempestas at Emil trillar ho. Eg har merka i det siste kor mykje meir dei leikar ilag sjølv om Emil for det meste øydelegg for henne. Dei likar å vere rundt kvarandre og det lovar godt for åra som kjem.
Mamma var hjå oss ein kort tur i helga. Ho reiste diverre tidleg på søndag til Malin si store sorg. Det er så gøy med mormor fordi ho leikar med Malin på Malin sine premissar. Kan ein ønskje seg meir? Dei kan vere lenge på rommet hennar utan vi andre får lov å vite kva som skjer. Her sitt dei og teiknar på baksida av ein Grandiosakartong. Greit å bruke reklame, konvoluttar o.l. til teikning. Det vert berre kasta likevel.
Emil klarer å gå relativt stødig no når vi heldt han. Han flyttar beina framover og synest det er kjempekjekt. Eg gledar meg veldig til han kan gå, det vert så mykje lettare då. Uansett, så er borna våre så utruleg skjønne. Tenk at eg er så heldig. Det er noko eg tenker på når eg synest synd på meg sjølv fordi eg er forkjøla.
2 kommentarer:
Det er helt utrolig hvor diger Emil er blitt. Følger med skjønner du;)
God bedring. Sov og drikk varmt...og skriv blogg;)
God bedring, alle sammen!
Legg inn en kommentar