Hit, men ikkje lenger

Eg har i eit tidlegare innlegg vist til vesten eg har byrja å strikke i von om at eg kanskje kom til å fullføre den. Vesten er strikka av restegarn. Det betyr gjerne at ein må kjøpe meir restegarn fordi lageret er tomt for fargen. Og det har skjedd i dette tilfellet.

Eg har strikka heile baksida. Vesten liknar ikkje i det heile tatt den opprinnelege oppskrifta då eg som regel brukar å forandre den litt tilpassa mi late strikking og ønske om at det skal gå fort.
Framsida. Eg har byrja delinga med v-hals. Det er veldig dårlege bileter dette og viser ikkje fargane slik dei er, men eg er likevel ikkje sikker på om denne vesten vert fin. Eg skal iallefall fullføre vesten når eg har fått kjøpt meir garn og så får vi sjå om resultatet vert godkjent av underteikna og han som skal få den.

Må berre fortelle tilslutt at eg såg ei dame på stranda idag som strikka selbuvottar. Midt i solsteiken. Snakk om å vere strikkegal...

Endelig tid til leik og moro

Etter å ha brukt store delar av dagen igår til organisering av syklar, kunne vi idag legge ut på syklane og ta fatt på dagen med ein gong. Vi har sykla langs stranda og inn i mellom gater med små feriehus, ete is, leika og bada. Grilling har vi gjort i ettermiddag og no har vi endeleg fått ungane i seng.

Ved turistinformasjonen og butikken ikkje så langt frå kor vi bur, er der ein leikeplass som ungane fekk utfolde seg på. Emil er kjempenøgd med å få klatre utan at nokon seier "nei Emil, gå ned".
Leikeplassar er geniale...
Ungane har venta lenge (synest dei) på å få prøve bassenget i hagen og alle unntatt dei to minste bada. Malin var kjempestolt av seg sjølv som svømte heilt aleine. Ho var veldig skeptisk til bassenget i byrjinga og klamra seg fast til Espen, men etterkvart slappa ho av og koste seg.
Thea har vorte så flink å svømme. Sju år og har hovudet under vatn. Ho tok nokre svømmetak og, men det begrensa seg kor mykje ho fekk utfolde seg i bassenget på 3 meter. Veslebroren Elias var like flink i vatnet og svømte visstnok rundt som ein torsk.

Vi håpar på at dagane skal fortsette som idag med sol på himmelen,. Sjølv om det bles frå alle kantar har vi det bra så lenge det ikkje regnar.

Det våte element

Det vert eit fyldig reisebrev etterkvart ser det ut til. Det er fleire som følg med heime på kva sine håpefulle gjer på i Tuborg og pølse-land, og det er ein ganske kjekk måte å dokumentere smått og stort av hendingar.

Denne dagen har gått til koordinering av syklar, seter og vogner. Fram og tilbake fleire gongar på sykkelutleiebutikken, og dialog med fleire utleiestadar på ein gong. Vi kom oss ut til slutt, og tok den vesle turen ned til stranda.
Maren og Espen drista seg til å teste sjøtemperaturen. Det var ein del tang inne ved sjøkanten. Litt overraskande at det var litt vanskelig for borna å gå uti då stranda er kåra til Danmark si finaste strand i 2011.
Malin og Elias minner meg om leikande born i ein svensk dramafilm. Dei storkoste seg og ser nok fram til at det skal verte litt varmare.
Emil likte godt å trakke i sanden, men han vart redd då han kom for nære det store havet. Ikkje rart kanskje når han aldri har sett slikt før.Strand så langt auge kan sjå.
Snur du deg andre vegen strekk stranda seg like langt. Vakkert skue.
Skjønningane våre. Ettåringane kosar seg i sykkelvogna.
Det er ikkje det heilt store badevèret ute, men inne har vi boblebad kor vi putta ungane oppi. To frivillige voksne og fem ungar enda tilslutt opp i karet. Ingen tvil om kva Emil synest om boblebad...

Vi er i Danmark

Ferien er igang og etter to lange dagar med køyring er vi endeleg i Marielyst. Marielyst ligg heilt syd-aust i Danmark på øya Falster. Dette er ein typisk feriestad med yrande liv, mykje turisme og aktivitetar om sommaren, og heilt stille om vinteren. Vi skal vere her i to veker ilag med to andre familiar.

Det var deilig å passere Øresundbrua og endeleg vite at vi har kome til Danmark. Vèret var nydeleg igår med sol og 25 grader.
Ein augneblink med smil og sjarme. Ikkje alle timane var like festlege for dei små, men dei klarte seg bra.
Malin var våken heile vegen igår, og var ganske lei på slutten, men her er ho iallefall i godt humør. Første dagen køyrde vi i 12 timar inkludert pause, så det er ikkje rart at dei små vert lei. Vi overnatta 8 mil inni Sverige før vi igår reiste i 7 timar.
I morgentimane idag er ungane godt igang med aktivitetar. Malin og Elias hadde seg ei kort teiknestund, men dei sitt ikkje stille så lenge...Elias har tatt med bilar som Emil fekk leike seg med.
Vi har stort og fint kjøkken med sitteplassar til 24 personar.
Danskane er ikkje så god på brødbaking om du spør meg. Loff til frokost er det einaste alternativet til mørkt rugbrød, men ungane er sjølvsagt veldig nøgd med det.
Det er litt rufsete vèr ute og uteplassen er mellombels tom. Igår kveld satt vi i bassenget og kosa oss med oransje måne i horisonten. Det er eit lite basseng som har delvis boblefunksjon, men vi voksne hadde god plass og temperaturen var 28 grader.
Før om dagen grilla vi og ungane koste seg med sandkasse, stor plen og dissestativ. Denne ferien lovar bra for både born og vaksne.

I strikkemodus

Eg er veldig glad i å strikke, og denne bloggen var opprinneleg tenkt til å publisere produksjonen. Diverre finn eg mindre og mindre tid til strikkinga, og lidenskapen har vorte nedprioritert i takt med meir arbeid med ungane. Eg har og hatt eit prinsipp om at eg skal kun vise det som er ferdig, og då vert det sjeldant vist noko som helst.

Eg viser til tidlegare innlegg kor eg har ganske mange uferdige prosjekt, men dei får berre ligge ei stund til for no har eg som mål å strikke opp restegarn og garn eg har få nøster av. Eg er i gang med å strikke vest til Emil av deilig Dalegarn. Dersom eg viser uferdige prosjekt kan eg kanskje verte pressa til å verte ferdig har eg tenkt. Dersom eg tek med meg strikketøyet på bussen til og frå jobb kan eg kanskje verte ferdig snart. I tillegg er det ferie til helga og vi skal køyre ganske langt denne gongen. Du får følge med å sjå korleis dette går. Høyrer du ikkje om vesten på ei stund får du purre på meg.

Heimesydd sau

Dette innlegget skulle eg ha skrive for fleire veker sidan, men gammalt nytt er forhåpentligvis godt nytt... Det er ikkje ofte eg tek fram symaskina, men av og til så må den fram sjølv ein ikkje har tid. Det er veldig kjekt når eg først er i gong, og denne gongen var det ekstra kjekt fordi eg sydde sau som Malin skulle vere i musikalen som barnehagen har hatt.

Malin ville ligge då eg skulle ta bilete, sauen ligg han og må du skjønne.
Så måtte vi ta bilete ut i graset, ja for sauen et gras.

For å seie noko om kostyme har eg sydd hjelmhue med påsydd øyrer. Så har eg tatt ein kvit genser og sydd på framside og bakside slik at det skulle vere lett å ta på seg kostyme. Eit par leggvarmarar og ein hale vart også laga.
Ta bilete av halen, mamma!
Og sauen likar å springe i graset sa Malin, så dette måtte eg og få med meg. Eg lokka ho ut for å ta bilete med den unnskuldninga at mormor og morfar ikkje har sett ho som sau. Så dette er ei ekstra helsing til dokke.

Det er kjekt med slike musikalar . Barnehagen har jobba mykje med prosjektet og det har vi merka godt her heime. Malin har sunge kvar ledige stund på alle sangane dei framførte. Musikalen heitte "Det tusslar og taslar" og omhandla jungeldyra som møter husdyra. Veldig flott førestelling og ungane var superskjønne alle saman.

Prinsesse Liverpool

Det har vore varmt og godt idag. Malin har fulgt karane i slåtten og innsatsen skulle utførast i Liverpool-drakta som ho er veldig glad i. Det vart ein del prestekragar som vart tatt av ljåen og eg måtte plukke det eg kunne for å redde dei vakre blomane. Huff for ei mishandling av vakre blomar. Mannfolk tenkjer ikkje på slikt...

Eg laga krans og plukka ein vakker bukett. Kanskje ikkje akkurat romantikk og idyll som dukkar først opp i hovudet når ein ser dette bilete, heller meir komisk. Malin kallar seg sjølv for prinsesse Liverpool og då var vel siste ord sagt for denne gong... :-)

Medan vi ventar på ferie

Det er framleis elleve dagar til ferie og dagane er fulle av alt som er nødvendig. Sommaren er her sjølv om vi ventar på sola og badetemperaturar, men kva gjer vel det når ein jobbar. Vi har nokre timar innimellom med flott vér og då slepp vi alt vi har i hendene og er ute.

Deilige moreller, søte jordbær og alt som er godt. Eg trur det er noko av det beste med sommaren. Butikkane bugnar av bær, grønnsaker og frukter frå Noreg. Det er lett å opne lommeboka og ete med godt samvit. Den prikkete skåla er forresten frå Søstrene Grene. Kr 23,50 var alt som skulle til. Butikken er lokalisert på Xhibition i Bergen for dei som lurte.
Vi er i gang med slåtten og Malin er ein av dei som hjelper til. Den vesle, turkise jenta med det lyse håret og den alt for store riva er arbeidshesten vår. Ho likar å vere med der det skjer. Det har vorte ein jobb for mannfolka dette sidan eg passar Emil, så det er godt at Malin kan representere oss litt.
Laurdag hadde vi koseleg besøk av Kjersti, Hjalti og Brynjar. Dei kom på den geniale ideen om å grille. Og når besøket er like glad i å lage mat som meg, så endar det opp med mykje godt på bordet. Vi koste oss i varmen med marinerte kyllingar, bratwurst, kotelettar, deilige salatar, dippar og kald Chablis i glaset. Heilt herleg altså.

Eg har vore utan internett ei lita veke etter at tordenvéret tok modemet vårt. No er eg tilbake og eg har innsett at eg er veldig avhengig av denne globale tilgangen til alt det rare som skjer rundt i Noreg. Så eit tips til alle er at dokke må huske å ta ut stikkontakta på modemet når det tordnar og lynar. Malin har sin versjon av kva som skjer når det tordnar.:

Malin syng Bæ, bæ lille lam og då ho har sunge "to par strømper" stoppar ho opp og seier; "Me må synga den når me har ei kald sky og ei varm sky. Når det seier Pang! så går strømmen og då må vi synga "to par strøm(per)" slik at strømmen kjem tilbake".