Økologisk draumeland

Eg er fascinert av mat som er mest mogleg rein. Minst mogleg tilsetjingsstoff og mat som er produsert i Noreg. Gardsmat og økologisk mat er utruleg godt og ikkje minst verdiskapande. Diverre tillet ikkje lommeboka mi ein slik livsstil og eg må derfor som regel nøye meg med rein mat. Eg skulle gjerne støtta lokale produsentar, men kommunen har foreløbig ikkje tenkt å gi meg millionløn.

Her i Danmark er ting heilt annleis. Butikkane har godt utval i økologisk der blant anna Kvickly er ein supermarknad som verkeleg har forstått det. Der kan kunden velge mellom same type varer til ganske lik pris. I tillegg har dei lavprismerker slik som i Noreg. Økologisk skal ikkje vere dyrt og utvalget skal vere rikt. Eg la også merke til at det var mykje lokalprodusert mat og mat som var produsert i Danmark til prisar som ikkje var avskrekkande. Kva skal til for at vi får det slik i Noreg?

Historia til Kvickly starta for meir enn 25 år sidan kor dei plasserte organiske gulrøter i butikken. Dei var spent på om danskane ville ha desse gulrøtene som var skeive og full i jord, men det viste seg å vere ein suksess. Butikken fylte opp med fleire varer og idag har dei over 6000 økologiske produkt. Det skal vere mogleg å finne det alternativet du ønskjer og det skal vere lett å få auge på. Kvickly hevdar økologisk smakar best, er sunnast og er mest berekraftig for jordkloda.

Vi har ein kulturarv å ta vare på og bygdeutvikling er viktig del av dette. Dette er ikkje eit politisk innlegg, men ein omtanke for den tida bønder brukar på å skaffe oss mat på bordet og eit håp om at vi får det slik som Danmark. Eg ønskjer at maten ikkje skal reise langt for å mette magen og eg ønskjer at borna mine får mat som har minst mogleg framandstoff i seg. Vi tek vare på miljøet og vi tek vare på framtida; borna våre.

Freistande sølepytt

Etter mange dagar med regn kom sola fram og ungane kunne igjen springe ute i shorts og t-skjorte. Vegane har vore dekka med vatn og det har tatt tid før dammane har forsvunne. Emil fant det freistande å springe ut i før vi voksne rakk å stoppe han.
På med hatten og støvlane. Emil likar å kle på seg sjølv.
Deilig sølevatn, støvlane vart fort fulle.
Då han likevel var skitten og det var for seint å gjere noko med det, lot eg han springe og kose seg.
Han flaksa og ropte og såg tilslutt ikkje ut.
Klar for å hoppe i dusjen.

Tur til BonBon-land

Igår var vi på tur til BonBon-land som ligg på Sjælland 8 mil nord for Marielyst. Vi hadde store forventningar til dagen, men sto litt for mykje i kø til at dagen vart perfekt. Uansett, ungane koste seg og dagen gjekk utruleg fort.

Aldri eit leikeland utan sjørøverskute.
Emil fekk prøve karusellar han og, men det var så vidt vi kunne sjå han. Han koste seg og satt konsentrert i karusellen.
Malin og Espen sto kjempelenge i kø for å ta denne berg- og dalbana. Då ho endeleg fekk sette seg ombord flira ho og hadde det kjempekjekt. "Meir!" var det første ho sa etter at turen var slutt. Diverre kunne vi ikkje stå i kø ein til gong. Ho holdt på å sovne i køen første gongen, og Emil venta utolmodig på at ho skulle verte ferdig.
Desse syklane trengte vi ikkje å vente på, og Malin fekk dreisen på pedalane etterkvart.
Emil skulle prøve han og sjølvsagt, men korte bein og ingen evne til koordinering så enda det opp med at beina sette seg fast under hjula.
Nokre karusellar gjekk så vidt rundt og var meint for dei minste. Dei fleste ungane synest det gjekk for seint, men figurane var i det minste kjekke å klatre på.
Ein blekksprut som gjekk rundt i vatn fekk både Malin og Emil vere med ilag på. Kjempegøy! Emil heldt seg konsentrert i blikket.
El-bilar for dei minste. Ikkje lett å vite korleis du skal køyre.
Med litt rettleiing frå pappa kom Malin i mål og mottok sertifikatet som beviste at ho kunne køyre. Tenk om det var så enkelt for oss voksne og...
Emil fekk prøve han og. Han var heilt vill og storkoste seg bak rattet. Eg måtte både trykke på pedalen og styre rattet, men han kvalifiserte seg visst til sertifikat han og. Eg fekk ingenting...
Titt titt!
Rutsjebane eller sklie om du vil. Emil elskar å skli og repeterte denne sklia 20-30 gongar. Den var så kjekk fordi han kom seg opp og ned heilt sjølv. Dei andre måtte eg følgje han med i og eg vert sjølvsagt lei før han.

Malin såg eit prinsesseslott med hest og vogn utanfor. Dette biletet likar eg så godt. Skal tru kva ho tenkjer at ho ser framfor seg.

BonBon-land fekk ingen innertiar frå oss då dagen var slutt. Det slutta alt for tidleg, det var lange køar, og attraksjonane sto alt for tett. Det var lange køar for å kjøpe seg drikke, mat og is, og det var lite tilpassa for dei minste som alltid måtte stå og vente. Vi tek nok ikkje turen hit igjen, men ungane koste seg og hadde det gøy. Neste gong det er tivoli i Bergen så trur eg at vi må ta turen.

Ein kontrastfylt ferie

Vi hadde nokre flotte dagar heilt fram til torsdag. Vi grilla kvar ettermiddag, ungane leika ute heile dagen og vi gjorde kjekke aktivitetar. På torsdag kom regnet og sterk vind som framleis er her. Med tanke på det som har skjedd i Oslo og Utøya på fredag, har dennne ferien vorte litt annleis enn ein først trudde.Morgenstund har gull i munn. Ungane har visst ikkje forstått at det er mogleg å sove lenge i ferien.El-bilar har dei ein del av i området. Ti kroner på automaten underheld ungane nokre minutt om ikkje anna.
Underhaldning for liten og underhaldning for stor.
Vi voksne har ein tendens til å planlegge store utflukter i kostbar regi, men ungane er eigentleg like nøgd med å få hoppe på ei trampoline, disse, klatre på eit stativ, grave litt i sanden og sykle.
Vi var på gokart-bana og Malin prøvde nok ein el-bil. Ti kroner i 15 minutt, eit kjempekupp!
Meg i gokart. Likte det ikkje for å seie det heilt kort.
Elias og Malin ventar på at fedrene skal gjere seg ferdig med å køyre gokart. Malin har på seg hue som vi måtte ha under hjelmen.
Espen i djup konsentrasjon. Etterpå var Espen blå på ryggen og vi alle var støle i armane. Vi vart vel minna på at vi har ein del musklar på kroppen som treng å brukast meir. Dei fleste koste seg på bana og samanlikna tidene sine med kvarandre. Eg eig ikkje konkurranseinstinkt og trakk meg tilbake heilt stille..
Igår var vi på krokodillefarm. Ikkje så stort anlegg, men det var kjekt å sjå på alle krokodillene dei hadde. Mange av krokodillene var utrydningstrua, blant anna denne, og det får ein litt til å tenke. I tillegg hadde dei nokre apekattar og nokre slangar. Fort inn, fort ut.
I håp om at vi fann eit kjøpesenter, køyrte vi rundt i Lolland-Falster og enda opp i Maribo. Danskar har ikkje noko forhold til kjøpesenter så turen var bomtur, men det som skjedde på denne turen var at vi punkterte. Så typisk oss. Heldigvis hadde vi superflaks opp i alt og traff på ei dame som tilbydde seg hjelp, Tilfeldigvis eigde ho eit dekkfirma som ho opna berre for oss. Alt ordna seg kjempefint tross alt. Om ikkje vi fekk kjøpt noko på eit kjøpesenter, så fekk vi svidd av pengar på eit flott, svart dekk.
Både idag og for to dagar sidan har vi vore på badeland. Ein svømmehall kor vi har gratis tilgang grunna hytta vi leier. Hallen har vannsklie og fleire basseng i ulike temperaturar. Malin og Emil har vorte kjempetøffe iløpet av turen og Malin har vore i sklia fleire gongar.
Malin storkosa seg og fekk etterkvart berre ringar rundt armane. Ho var svært overraska over at ho ikkje "datt ned".
Emil har vorte ein fisk i vatnet. Han sprellar og sparkar med beina og kjem seg rundt utan problem. Den minste sklia falt i god jord og han ville sjølvsagt ikkje gi seg då han først fekk prøve den.
Danmark er ikkje skapt for å ha dårleg vèr. Kva skal ein finne på? Eit lokalt veteranbilmuseum fekk besøk av oss. Bilen over er ein av desse som pappa har, berre eit år eldre. Citroën B11 1951-modell for å vere litt nerdete. Fort inn, fort ut her også.
Endå litt tid av dagen hadde vi og i ettermiddag tok vi turen til Danmark sitt sydligaste punkt. I full storm (kjentes det som) gjekk vi ut av bilen. Ungane var fascinert av det store havet.
Utsikt mot havet og Tyskland.
Ikkje badevèr denne dagen, men det var ei fin sandstrand her. Borene (bølgene) slår mot steinane og skapar stor kontrast til dei flotte badedagane.
Naturen har mange sider og eg føretrekk sol og vindstille, men eg må innrømme eg synest dette vèret har sin sjarme og.
Ungane, særskilt Emil, likte ikkje vèret. Han klarte ikkje stå på beina og var glad han kom att i bilen.
Det er sjølvsagt fyrtårn i nærleiken. Her bur det ei prinsesse, sa Malin.
Vi måtte bort å kikke på fyrtårnet. Det er visst Tornerose som bur her, og Malin var nesten litt flau av å stå nære eventyrslottet. Då vi køyrde frå staden sa Malin "Hadet prinsessa mi!"

Born har eit vakkert sinn og lev livet her og no. Dei gleder seg over dei små ting og har eit eventyrleg syn på det meste. Det får ein til å tenke at kanskje vi burde vere litt meir born av og til og glede oss over dei små ting. Vi bekymrar oss og tek litt ting for gitt. I ljos av det som har skjedd på Oslo/Utøya minner det oss om at vi må ta vare på våre nærmaste og glede oss over dagen vi har idag.

Deilig, vått og full i sand

Endeleg kom badetemperaturane. Det har vore ein flott dag full i sol, solkrem, sand og glade born. Vi har vore på stranda og i bassenget. Badehanddukane har tørka og vorte våte om kvarandre og vi avslutta dagen med grilling.

Primadonna også i sjøen. Rosa badedrakt, rosa badering og rosa armringar. Sjølvsagt skulle ho ikkje verte våt på badedrakta så vitsen med alt det oppblåsbare har ho ikkje forstått.

Vi tok med masse bøtter og spader i håp om sandslottbygging ilag med borna, men som dokke ser måtte det litt hjelp til. Ungar er kun eit skalkeskjul for å bygge sandslott...

Emil sovna på veg til stranda og vogna vart installert med parasollar i alle retningar for at guten skulle få sove lenge. Men når eg har planar om å få solt meg eit par timar utan forstyrringar, ja så søv ikkje guten meir enn ein halvtime-tre kvarter...
Emil var like skeptisk til havet som igår. Han ropte på pappa når Espen nærma seg vatnet og ville helst ikkje ha nokon av oss ut i det våte element. Eg trur han likte godt den store sandkassa han hadde tilgjengeleg, men mykje av tida satt han mest på pleddet og åt potetskruar og kjeks.
Det var ikkje vanskeleg å få badedrakta til å verte våt då vi installerte oss i bassenget heime. Malin har vorte modig på desse to dagane og hopppar, svøm aleine og kosar seg. Temperaturen har vel sitt og seie kan eg tenke meg, det gjeld iallefall for meg.
Emil har vore skeptisk til no, men då han først var ut i bassenget var han heilt ifrå seg av begeistring. Han hylte av glede og plaska rundt seg med eit stort smil rundt munnen. Vi håpar på fleire dagar som dette for akkurat no er det deilig å vere norsk i Danmark.

Hit, men ikkje lenger

Eg har i eit tidlegare innlegg vist til vesten eg har byrja å strikke i von om at eg kanskje kom til å fullføre den. Vesten er strikka av restegarn. Det betyr gjerne at ein må kjøpe meir restegarn fordi lageret er tomt for fargen. Og det har skjedd i dette tilfellet.

Eg har strikka heile baksida. Vesten liknar ikkje i det heile tatt den opprinnelege oppskrifta då eg som regel brukar å forandre den litt tilpassa mi late strikking og ønske om at det skal gå fort.
Framsida. Eg har byrja delinga med v-hals. Det er veldig dårlege bileter dette og viser ikkje fargane slik dei er, men eg er likevel ikkje sikker på om denne vesten vert fin. Eg skal iallefall fullføre vesten når eg har fått kjøpt meir garn og så får vi sjå om resultatet vert godkjent av underteikna og han som skal få den.

Må berre fortelle tilslutt at eg såg ei dame på stranda idag som strikka selbuvottar. Midt i solsteiken. Snakk om å vere strikkegal...

Endelig tid til leik og moro

Etter å ha brukt store delar av dagen igår til organisering av syklar, kunne vi idag legge ut på syklane og ta fatt på dagen med ein gong. Vi har sykla langs stranda og inn i mellom gater med små feriehus, ete is, leika og bada. Grilling har vi gjort i ettermiddag og no har vi endeleg fått ungane i seng.

Ved turistinformasjonen og butikken ikkje så langt frå kor vi bur, er der ein leikeplass som ungane fekk utfolde seg på. Emil er kjempenøgd med å få klatre utan at nokon seier "nei Emil, gå ned".
Leikeplassar er geniale...
Ungane har venta lenge (synest dei) på å få prøve bassenget i hagen og alle unntatt dei to minste bada. Malin var kjempestolt av seg sjølv som svømte heilt aleine. Ho var veldig skeptisk til bassenget i byrjinga og klamra seg fast til Espen, men etterkvart slappa ho av og koste seg.
Thea har vorte så flink å svømme. Sju år og har hovudet under vatn. Ho tok nokre svømmetak og, men det begrensa seg kor mykje ho fekk utfolde seg i bassenget på 3 meter. Veslebroren Elias var like flink i vatnet og svømte visstnok rundt som ein torsk.

Vi håpar på at dagane skal fortsette som idag med sol på himmelen,. Sjølv om det bles frå alle kantar har vi det bra så lenge det ikkje regnar.