Setevarden og Vedafjellet ein fredagskveld

Det skjer nesten dagleg at eg kikar på kartet over Osterøy for å finne stiar eg kan gå. Eg er eit fjellnerd om dagen, og eg er heilt hekta på å gå nye ruter. Igår var det Vedafjellet som var målet. Fjellet er 673 m.o.h og er Osterøy sitt 5.høgste fjell. Turen gjekk frå Hovden.

Heilt innerst ved Hovden er der ein parkeringsplass. Vi parkerte og gjekk først opp ein bratt traktorveg. Det var feil side av elva så vi snudde. Ved tavla kor det ein gong var bilete av kart over området er det ein sti som er skilta mot Brøknipa. Du kryssar ei bru og følg stien som er tydeleg langs ved elva. Undervegs er det skilt med sti mot Gjerstad og Vedo, men ein tek av når skiltet viser Vedafjellet. Går du rett fram kjem du til Revheimstølen som ligg i enden av Storavatnet (ikkje sjølvaste Storavatnet altså). Vi fulgte stien mot Vedafjellet. Stian var merka lysegult og var ein fin sti med ein del blaute parti. Etter ein time kom vi til første topp som var Setevarden. Setevarden er 620 m.o.h og har ein stor varde med postkasse. Boka viste at det er ikkje så veldig folksomt på denne stien. Vi var dei einaste som hadde vore der denne dagen. Setevarden har ei nydeleg utsikt ut mot Lonevågen og litt ovanfor varden var der eit steinbord og ein steinbenk som vist over.

Fordi det var Vedafjellet eg skulle nå gjekk vi vidare. Omlag ein halvtime seinare var vi oppe. Det er ikkje noko tydeleg at ein er på toppen då det verken er skilt eller varde, men utifrå kurvene på kartet så visste vi at vi var der. Det var litt skuffande kjente vi begge at det ikkje var noko markering på at vi var der når det tross alt var skilta opp hit. Og med skuffelsen kom den gode ideen om at alle fjelltoppar burde hatt eit skilt som sto "Flott innsats, bra jobba!" Ja for vi hadde gått i 1,5 time tross alt. Er det forresten nokon som veit kva topp vi ser rett fram, den med ein litt hatt på toppen? Er det Brøknipa eller noko der omkring?

Fjell, fjell fjell... Går du vidare på den lysegule stien kan du ikkje så lenge etter ta av til høgre og følge stien ned til Vik. Eller du kan ta av på ein sti lenger borte å gå ned til Skaftå. Og om du ikkje gjer det heller, så kan du passere både Flatafjellet, Utegardsnipa og Brøknipa før du endar på Båtleitet. Det er mange stiar i følge kartet så det er best å halde tunga beint i munnen. Eg er ikkje nokon god stifinnar så eg ønsker meg ein GPS. Eg er langt ifrå nokon Lars Monsen som les kart og terreng utan å blunke.

Det var mykje utsikt på vår veg. Gjerstad, Teigland, Rolland, Arna, Åsane, Lindås osv. Og Jesus var med oss, iallefall var det eit nydeleg jesuslys igår.

Turfølget mitt som tolmodig var med meg på lurefjellet Vedafjellet. Vi var samde om at det var Setevarden som var den finaste toppen og at det ikkje var nødvendig å gå noko lenger med mindre ein skal ende opp ein annan stad.

Fjellnerden med ein tom plastikkpose i handa. Eg kastar ikkje søppel i naturen. Kanskje ein tyggis av og til, det er vel ikkje heilt bra det heller. Haha! Eg går heilt tom for saklege ting å skrive.

Vel, tilbake til saken. Vi brukte 2,5 time effektiv tid opp og ned Hovden-Vedafjellet. Eg anbefalar ikkje Vedafjellet som topptur, men heller stoppe ved Setevarden. Setevarden har utsikt, bok å skrive seg i og det er ein fin sti opp som passar ungar frå 4 år. Likevel, eg kan krysse av for at eg har vore på Vedafjellet og då smiler livet.