Bursdagsfeiring på Åsheimsveten

Det er 1.mai som er bursdagen min. Dagen var fylt med sol og blå himmel og mitt ønskje for dagen var ein fjelltur med familien. Med oss fekk vi ein annan familie med ungar på same alder. Det er alltid like smart. Ungane gløymer heilt at dei er "slitne".  

Vi køyrde til Hosanger, forbi skulen og heilt til Åsheim kor vegen sluttar. Her er det parkeringsplass som dokke ser i midten av bilete over. Åsheim er ein nydeleg stad med fleire gamle hus med velstelte hagar i gammaldags stil. Det er idyll for meg.

Det tok oss 45 minutt opp til toppen som er 447 m.o.h. Ungane spratt opp utan problem. På toppen skreiv vi oss i bok, drakk saft og åt skiver og kjeks. Ungane var så flinke og snille heile turen.

Åsheimveten serverte oss ei fantastisk utsikt  som tok pusten frå oss alle. Ryktet sa at det var fint her, men lite visste vi at det var SÅ fint. Til venstre for fjorden er Osterøy og til høgre ser vi Lindås.

Det var 360 grader med nydeleg utsikt. For å vere ein så liten topp så såg vi utruleg mykje. Her ser vi over mot Nordhordaland. Vegen på andre sida er den vegen vi køyrer til Volda. Mange små stader som eg aldri huskar navnet på.

Siste bilete av utsikta som eg skal vise. Det er så herleg å gå på fjelltur. Alle bekymringar forsvinn og ein berre nyt naturen. Høyres veldig klisjé ut, men det er faktisk ein grunn til at ein stadig lengtar etter å gå nye turar. Og ein skal ikkje gå så langt for å finne noko vakkert å kvile augene på. Det er det som er så fint med Vestlandet.

Anna og meg. Eg trur ho likte seg i meisa. Det var mange inntrykk på turen så ho sovna på veg ned att. Vel heime putta vi i oss muffinsar. Dei kaloriane vi hadde forbrent måtte vi ta igjen, og litt til :-)