Dei gamle fjell i syningom er alltid eins å sjå

Det er haustferie og vi er i Volda. Det er sommartemperaturar og nydelege fargar i naturen, så her må vi utnytte tida. Etter å ha brukt formiddagen i basseng gjekk turen vidare i oppoverbakkar på ettermiddagen. Helgehornet er eit passeleg fjell for born med sine 623 meter over havflata. Det ligg på ei halvøy mellom Volda og Ørsta.

Vi køyrde opp til skyttarbanene i Sollidalen og parkerte. Anna leitte etter merke, det er liksom hennar jobb der ho sitt opp i meisa med god utsikt, men merke er der ikkje. Ikkje er det nødvendig heller. Det er ganske vått i starten og motivasjonen var ikkje på topp med ein gong, så det passa med pitstop med vatn og kjeks som bensin.

Det blåste litt så Anna trakk hua godt ned i augene. Legg merke til meisa. Det er den gamle Bergansmeisa vår. Vi kjøpte ei nyare Norheimmeis (om eg huskar rett), men den var dårlegare enn den gamle så no er den gamle tatt fram att.

På veg opp får ein god utsikt mot Håvoll og Ørstafjorden

Vinden tok seg opp på toppen og det var regndropar i lufta. Vi trykte oss saman og åt nista vår før vi gjekk ned att. Ein fornøgd og blid gjeng. Vi brukte 1 time og 15 minutt opp så det synest eg er bra.

Utsikta frå Helgehornet er fantastisk. Voldafjorden og Ørstafjorden møtes blant holmar og skjær. Under havet ligg tunnellen som dannar Eiksundsambandet. Den startar frå enden av halvøya vi står på og i andre enden ligg Eiksund, Ulsteinvik, Hareid og vidare til Fosnavåg og ut i havet til blant anna Runde.

Dalsfjorden med Lauvstadbygda til venstre.

Hovdebygda og Mork rett ned og sentrum i Volda bak. Rotsethornet som ruvar når ein er i Volda, vert ein pusslete topp i det fjerne.

Ørsta, Hovdevatnet og dei nydelege fjella i bakgrunnen. Eg er å glad i Søre-Sunnmøre. Eg er takknemleg for at eg har fått budd her i 19 år og at eg framleis, etter 14 år vekke, kjenner at Volda er staden som ligg hjarte nærast.

Ei utsleta golvtvåge. Eller småbarnsmor med fulltidsjobb om du vil. Sminkelaus og manglande søvn, men kva gjer vel det når ein får slike opplevingar som dette?

Det vart meir og meir vind nedover bakkane så det var godt å kome i bilen. Og alle var samde om at det hadde vore ein fin tur.

"Ja dei gode gamle nutane dei gjera hugen glad". Ivar Aasen er alltid med, til og med på fjellet.