Adventskos

Vi har tent det første lyset idag. På mange måtar kan vi vel seie det er startskotet for førjulsstria. For vår del har vi brukt helga til å førebu og feire Emil sin første gebursdag. Eg legg merke til at det er mange som pyntar til jul allereie no, men ventar til veslejulaftan. Det har mest med tradisjon å gjere, men også det faktum at eg vert lei av jula før den har byrja dersom eg skal omgi meg med julepynt 4 veker før pinnekjøtet vert sett på bordet.
Heilt tomt for pynt er det likevel ikkje. Eg har kjøpt to raude julekapper på kjøkkenet. Julegardiner på heile stova vert i det meste laget, men litt stemning i glasa på kjøkkenet vart fint. Mi store samling av Noregsglas kjem til nytte på mange måtar. Eg har dekorert mine små juletre med gullperler festa med gullstreng, og eit glas med valnøtter har fått eit band frå Stoff og Stil. Kan forresten seie at Stoff og Stil har mykje å tilby for den julefrelste.

Desse nissane var framleis våte og lukta grønnsåpe då eg kjøpte dei på julemessa i Osterøyhallen for nokre veker sidan. Eg er ikkje noko nissemenneske, men desse likte eg veldig godt. Det beste av alt er at dei er handlaga og at eg veit kven som har laga dei. Eg kan ikkje vente til veslejulaftan derfor får dei stå i glaset no medan dei enno luktar grønnsåpe. Slik lukt er nemlig ikkje kvardagskost her i huset...

Min sparsommelege adventspynt begrensar seg til dette. Fire kubbelys i eit speilbrett med sølvsteinar og einekvistar. Det er vert ikkje så mykje pynt når eg har Emil som riv ned alt han får tak i. Duken som dekkar den lyseblå sjenken er handlaga engelsk broderi. Den vann mormor til meg for mange år sidan på ein basar, men det er faktisk første gong eg har tatt han fram. Sølvkanna er arvegods frå tanta og onkelen til mamma. Den er frå Marokko og er kjøpt for 30 år sidan. Mamma fekk også ei slik kanne med dei når dei var på tur den gongen, og for meg har "marokko-kanna" alltid vore forbunden med jul.

Visste du at første advent er første dagen i kyrkjeåret? Før var advent forbunden med faste, men no er det kun ei ventetid mot jul. Den liturgiske fargen er lilla og derfor har vi fire lilla lys.

Og her er vår stakkars Emil som kjenner seg heilt elendig. I natt hadde han 40,1 grader i feber og sov svært urolig. Han har ikkje matlyst, er slapp, vil berre berast og kose med mamma. Mammahjarte får vondt av å sjå han slik, men imorgon skal han til eittårs-kontroll så då får dei ta ei vurdering med det samme. Han har hatt feber sidan fredag. Det samme skjedde sist helg. Klart det er ikkje kjekt for nokon at han har det slik, men verst er det nok for den vesle guten. Vi har hatt marking av eittårsdagen hans, men jubilanten var ikkje særleg nøgd så det vart eit kort selskap.

Ønskjer alle ei sjukdomsfri og stemningsfull 1.adventsveke.

Min finaste Emil fyller eitt år idag

Det er ikkje mykje Emil forstår av dagen idag, men bursdag har han likevel. Dessverre har vi feira Emil sin første bursdag med at han er sjuk. Igår kasta han opp tre gongar, han har feber og han er slapp og et nesten ikkje. Espen har vore heime med han idag og Emil har kjent seg elendig.
Den vesle guten vår er no eitt år. Det er mykje som har skjedd på dette året både for han og for heile familien. Han vart fødd midt i husbygginga og hadde sine fyste levemånadar medan vinteren var kald og frustrerande. Foreldra var slitne og trøytte, men han har vore tolmodig og haldt ut med oss når det sto på som verst. Han har utvikla seg til å vere ein aktiv krabat med eit stort smil og ei sindig sjel. Han er glad i alle rundt seg og er den finaste guten som fins.

Emil var ikkje i form når pakkane skulle opnast. Malin var sjalu og lei seg og ville ha alle pakkane sjølv. Då Emil ikkje var i humør til å bry seg om pakkane, fekk ho opne.

Han har fått mykje fint til no. Matboks, bamse, Play 2 learn i fleire variantar, badeleike, ball og ein del klede. Det er ikkje så mykje som trengs for å underholde Emil. Har han noko å tygge på så er han nøgd, men det er eit heilt år til neste gong så det er no kjekt med litt nye leiker. Malin var like begeistra og understreka sterkt at ho kunne få låne leikene.

Eit kjekt aktivitetsbord med masse lydar og ting som kan trykkast på og rører seg. Det er ikkje mange bileter vi har frå dagen idag. Det er dårleg lys og Emil er sjuk. Vi skal ha selskap på søndag så då får vi håpe at vi får nokre minneverdige bileter frå Emil sin første bursdag.

Emil har tatt sine fyste steg

Igår tok Emil sine fyste steg med Malin og Espen som vitne. Det var tidleg om morgenen og jubelen sto i taket. Emil skjønna at han hadde gjort noko stort og lo han også. Emil fyller eitt år neste tysdag så han er ikkje sein med å gå, men er det så rart så aktiv som han har vore?
Dette bilete tok eg i ettermiddag. Han er så stolt når han står av seg sjølv. Det er ikkje alltid at han tek nokre steg, men stort er det uansett.

Eg merkar at Emil snart ikkje er ein baby lenger. Tida går fort sjølv om det er mykje som har skjedd sidan han vart fødd, men trist er eg ikkje for det vert berre kjekkare til meir ting han klarar sjølv. Det skal verte godt når han går sjølv, det er sikkert.

Cannelloni- ein slager for både liten og stor

Idag har eg laga noko til middag som eg aldri har laga før. Cannelloni, ein italiensk rett, er ikkje så vanleg på det norske middagsbordet, men etter å ha laga det kan eg gjerne lage det igjen. Og ikkje er det dyrt, ikkje er det usunt og heller ikkje vanskelig. Og alle fire her i huset likte det veldig godt. Det tek omlag ein halvtime å lage den, og den kan samanliknast litt med lasagne.
Eg har lånt eit bilete frå dinmat.no sidan eg ikkje rakk å ta bilete av min eigen rett før den nesten var ete opp. Eg har ikkje laga cannellonien heilt etter ei oppskrift, men det liknar på det som dokke ser på biletet.

Malin åt iallefall to heile rullar + salat. Kjøttfyllet likte ho best. Emil åt også godt, og tilslutt var det nesten tomt når eg skulle ete. Eg kunne kanskje velje å verte fornærma over at det var lite mat igjen når eg hadde kokkelert retten, men tvert imot. Eg vert veldig glad når alle et godt og det er lite til overs. Det er eit godt teikn på at eg har laga god mat. No har eg sagt nok om denne retten, og det på tide at du får moglegheit til å lage den også.

Cannelloni til to menn eller tre kvinner

1 pk kyllingkjøtdeig

2 bokser hakka tomat

1 hakka lauk

3 hakka kvitlauksfedd

1 ts pepar

1 ts sukker

1 ts merian, timian, oregano eller anna tørka krydder som du likar

1 pk Tine naturell kremost

8 lasagneplater

reven parmesan til å ha på toppen, evt vanleg kvitost

salt og olje etter behov

Steik lauken i ei gryte med olje til lauken er blank og mjuk. Tilsett tomatboksane, sukker, pepar, merian og salt. La det småkoke til tomatsausen vert tjukk. Dersom du vil korte ned tida kan du ta vekk noko av tomatjuicen. Når tomatsausen står og putrar, steiker du kjøtdeigen.

Kok opp vatn og la lasagneplatene koke i 5 minutt. Mens det kokar tilset du kremosten i den ferdige tomatsausen til osten har smelta og bland i kjøttdeigen tilslutt. Lasagneplatene legg du på plastfolie som er smørt med olje. Ha tre spiseskeier med kjøttfyll som ei remse i midten av lasagneplata og brett samman. Ha rullane med skjøten ned i ei smurt form. Hell på ost.

Steik cannellonien på 225 grader i 15 minutt. Server med salat.

Eit lite avbrekk frå ein travel kvardag

Det er sjeldan innlegg frå meg no for tida, men det er ikkje anna enn vente når ein har fulltidsjobb, to små born og husarbeid. Slik er det for dei fleste. Når kvelden kjem og eg sett meg ned, så er eg så trøytt at eg ikkje gjer anna enn og glor på tven. Det er ikkje så mykje å blogge om heller, men litt har no skjedd sidan sist.

Malin har fått dilla på å pynte seg. Leppestift og augeskugge er kjekt å låne frå mamma. Litt smykke og rouge gjer prikken over i'en. Ho er så herleg sjølv om eg ikkje fattar kvar ho har fått pyntelysta frå. Her er ho nyklipt og. Ho nektar å ha hestehale eller klemme i håret, men langt hår skal ho ha...
Mamma var på besøk i helga som var. Det var tre herlege dagar. Ho var i samband med at eg og Espen var på Mama Mia-musikalen. Eg må innrømme at eg ikkje hadde så store forventningar eller visste kva musikalen handla om (nei eg har ikkje sett filmen), men eg vart positivt overraska og synest det var ein fin kveld.

Utanom musikaloppleving byrja vi med julebaksten. Malin og Emil er sjølvsagt med og over hjelper Malin mormor med å trykke flat det som skal verte Regiastenger. Regiastenger er julekaker som eg er oppvaksen med og som smakar brownies i kjeksform. Googlar du desse kakene finn du oppskrifta.
Skjønnaste Emil, eg smeltar berre eg ser på han. Snart er han eitt år og utviklinga går i eit rasande tempo, men du verden så kjekt det er. Stadig like blid og sjarmerande sjølv om han framleis plagar foreldra om natta.
Noko av det mest fascinerande med dei minste er korleis dei studerer ting. Alt skal pirkast på med peikefingeren og takast inni munnen for smaking.
I tillegg til regiastenger laga vi vaniljehorn. Eg brukar ei vanleg bolleoppskrift som eg likar godt, rullar ut deigen til ein sirkel og skjer ut trekantar. Så tek vi ei teskei med vaniljekrem i midten før vi rullar trekantane slik at det vert horn. Veldig, veldig godt folkens og ypparleg til å fryse. Om du spør Malin så kan du godt la vere å steike horna, men berre ete horna à la sushi.

Vi var på ein pittelite loppemarknad i helga her på Valestrand. Malin fann denne veska som likegodt passar som hatt. Stakkars mamma, ho vert ikkje spurt om det er greit at eg publiserer bileter av henne. Mamma, du er så fiiin!!! :-)